مرحله ششم - از 100 ثانيه تا 30 دقيقه 
در درجه حرارت هايي که امروزه مي توان در مرکز ستارگان يافت اولين هسته هاي اتم هاي سبک و به ويژه هسته هاي بسيار پايدار هليم در اثر همجوشي هسته اي ساخته مي شوند. هسته اتم هاي سنگين از قبيل اتم آهن يا کربن در اين مرحله هنوز ايجاد نمي شوند. در آغاز خلقت عملا فقط دو عنصر بنيادي که از همه سبکتر بودند وجود داشتند : هليم و هيدروژن

مرحله هفتم - از 30 دقيقه تا 1 ميليون سال پس از خلقت
پس از گذشت حدود 300000 سال گوي آتشين آنقدر حرارت از دست داده که هسته اتم ها و الکترون ها مي توانند در درجه حرارتي در حدود 3000 درجه سانتي گراد به يکديگر بپيوندند و بدون اينکه دوباره فورا از هم بپاشند اتم ها را تشکيل دهند . در نتيجه آن مخلوط ذره اي که قبلا نامرئي بود اکنون قابل ديدن مي شود.

مرحله هشتم - از يک ميليون سال پس از خلقت تا امروز
از ابرهاي هيدروژني دستگاههاي راه شيري ستارگان و سيارات به وجود مي ايند. در داخل ستارگان هسته اتم هاي سنگين از قبيل اکسيژن و آهن توليد مي شوند. که بعد ها در انفجارات ستاره اي آزاد مي گردند و براي ساخت ستارگان و سيارات و حيات جديد به کار مي ايند.

عناصر اصلي حيات زميني چه زماني پديدار شد؟
براي زمين با توجه به گوناگوني حيات که در آن وجود دارد 3 چيز از اهميت خاصي برخوردار بوده است:

از همان ابتداي خلقت هميشه ماده بيشتري نسبت به ضد ماده وجود داشته و بنابراين همواره ماده براي ما باقي مي ماند.
در مرحله ششم هيدروژن به وجود آمد اين ماده که سبک ترين عنصر شيميايي مي باشد سنگ بناي اصلي کهکشانه ها و سيارات مي باشد. هيدروژن همچنين سنگ بناي اصلي موجودات زنده اي است که بعدا روي زمين به وجود آمدند و احتمالا روي ميلياردها سياره ديگر نيز وجود دارند. در مرکز ستارگان اوليه هسته اتم هاي سنگين از قبيل اکسيژن و يا کربن يعني سنگ بناهاي اصلي لازم و ضروري براي زندگي و حيات بوجود آمدند.

آيا عالم همواره در حال انبساط خواهد بود؟
جنبش انبساطي يا به عبارت ديگر از همديگر دور شدن کهکشانه ها به هر حال رو به کند شدن است. زيرا جزاير جهاني متعدد در واقع به سمت يکديگر جذب مي شوند و در نتيجه حرکت انبساطي آن ها کند تر مي شود. اکنون پرسش فقط اين است که آيا زماني تمام اين حرکت ها متوقف خواهد گرديد و اين عالم در هم فرو خواهد پاشيد؟ اين مساله بستگي به تراکم ماده در جهان هستي دارد. هر چه اين تراکم بيشتر باشد نيرو هاي جاذبه بين کهکشانه ها و ساير اجزاي گيتي بيشتر بوده و به همان نسبت حرکت آن ها با شدت بيشتري متوقف خواهد شد. در حال حاضر چنين به نظر مي رسد که تراکم جرم بسيار کمتر از آن است که زماني عالم در حال انبساط را به توقف در آورد. به هر حال اين امکان وجود دارد که هنوز جرم هاي بسيار بزرگ ناشناخته اي از قبيل ( سياهچاله هاي اسرار آميز) يا ( ابرهاي گازي شکل تاريک) وجود داشته باشند و نوترينو ها که بدون جرم محسوب مي شوند جرمي هرچند کوچک داشته باشند. اگر اين طور باشد در اين صورت حرکت کيهاني زماني شايد 30 ميليارد سال ديگر متوقف خواهد شد. در آن زمان کهکشان ها با شتابي زياد حرکت به سوي يکديگر را اغاز خواهند کرد تا در نهايت به شکل يک گوي آتشين عظيم با يکديگر متحد شوند. آن زمان شايد مي بايد روي يک انفجار اوليه جديد ديگر و تولد يک عالم جديد حساب کنيم. با توجه به سطح کنوني دانش بشر و ميزان پژوهش هاي انجام شده بايد اينطور فرض کرد که عالم تا ابديت انبساط خواهد يافت.

 با توجه به بزرگى وعظمت كائنات، پيدايش حيات غيرزمينى چقدر احتمال دارد؟
با يك حساب سرانگشتى متوجه مى شويم كه باوجود اين تعداد ستاره احتمال حيات بسيار زياد است. حتى بعضى از ستاره ها داراى سياره نيستند و يا اين سياره بسيار دور از ستاره يا بسيار نزديك به آن هستند و برخى هم گازى مى باشند اگر تمام اين موارد را از كل ستاره ها كم كنيم تقريباً بيست وپنج درصد آنها امكان وجود حيات را دارند.
آيا ميدانستيد ...؟
- فقط حدود 4درصد عالم از ماده ، به شکلي که ما مي شناسيم تشکيل شده است ، يعني ماده معمولي که ما مي شناسيم و در آزمايشگاه وجود دارد، فقط 4درصد کل عالم را مي سازد. 23درصد عالم را ماده تاريک سرد تشکيل داده که دانشمندان اطلاعات خيلي کمي درباره اش دارند و 73درصد باقي مانده را انرژي تاريک عجيب تشکيل مي دهد که تقريبا تنها چيزي که در موردش مي دانيم ، اين است که وجود دارد!

منبع : دانشنامه رشد